قلم رایانه (به انگلیسی: font خوانده میشود: فانت /fɑːnt/) دادهای رایانهای است که مجموعهای از علامتها، نویسهها یا نشانههایی چون دخشههای آرایشی را شامل میشود. یا به طور سنتی به مجموعه حروفهایی که با رابطههای گرافیکی تصویر نوشتاری یک زبان را نشان میدهند. گاه در فارسی به پیروی از انگلیسی (Font) فونت میخوانند.
در بین افرادی که با کامپیوتر کار میکنند و یا آشنایی دارند بیشتر از کلمه انگلیسی فونت به جای قلم استفاده میگردد. فونت امروزه غالبا مترادف با اصطلاح تایپ فیس تعریف می شود.
تفاوت فونت های سنتی با فونت دیجیتال
در چاپ سنتی عموما فونت از قطعه های فلزی تشکیل شده که دربردارنده همه حروف باشد. ولی در تایپ فیس دیجیتال فونت یک نرم افزار است که حروف را به شکل کاراکتر های جداگانه و برداری طراحی می شود و در برنامه های خاصی مانند FontCreator یا مثلا Fontlab Studio اجرا می گردد.
در ایران شرکت کاتب اولین شرکتی بود که توانست قلم فارسی را در کامپیوترهای IBM و سازگار با آن طراحی کند. این شرکت پایه گذار اساس حروفچینی فارسی دیجیتال در ایران و جهان بود. از حسن فیروزخانی میتوان به عنوان پدر نشر رومیزی فارسی نام برد. وی با سرمایه گذاری بسیار بالایی که در آن زمان انجام داد و با سعی و تلاش بی وقفه توانست این صنعت دیرپا را به خود مدیون کند. از وی نیز در مجله شبکه شماره ۱۵ دی و بهمن سال ۱۳۸۴ شمسی تجلیلی به عمل آمده است.
بر اساس تحقیقهای انجام شده در قلمهای زیر برای چاپ و نمایش اینترنتی پرکاربردترین هستند که تعدای از آنها قلم آزاد هستند.
عربی
Ahsa, Andalus, Arabic_transparant, Badr, Buryidah, Dammam, Hada, Kharj, Koufi, Naskh
فارسی
Lotus, Mitra, Nazanin, Traffic, Yaghut, Zar, Hom a, Titr, Tahoma, Times New Roman
انگلیسی
Arial, Bookman, Century, Comic, Courier, Impact, Modern, Time New Roman